“Ik hou van Holland” is afgelopen. Wat een leuk project! Wat
hebben we veel gedaan: toneel gespeeld, gedanst, een molen en een gemaal
bezocht, verhalen over de V.O.C. gehoord, molens en Hollandse landschappen
gebouwd, getekend, geschilderd…
En het ging allemaal over Holland! Wie had gedacht, dat er
zoveel in ons kleine landje te doen en te zien is, en dat je er veel over kunt
leren! Over de historie en over hoe het nu in Holland is!
Zó begon het project, onder meer met een echte smartlap (tekst van juf Eva), die werd
gezongen door het hele schoolteam.
Bij zo’n leuk project hoort natuurlijk een feestelijke afsluiting, met lekkere hapjes!
De kinderen hebben deze hapjes zelf gemaakt, bij ouders
thuis of op school. Als je op school door de gang liep, kon je aan al die
heerlijke luchtjes al raden wat er gemaakt werd: koekjes, soep, appelmoes, poffertjes, tompouces…
Wat eten we vanavond?
Hollandse koekjes in Groep Rood!
Groep 4 trakteert op zelfgemaakte appelmoes met suiker en kaneel!
Groep 6 maakt tompouces
En poffertjes in Groep 5
Donderdagmiddag hebben de kleuters van de groepen Blauw, Rood en Geel alvast de finale van het sjoelen gedaan. Op het filmpje kun je zien en horen hoe dat ging.
De winnaars krijgen een prijs.
Groep Geel proeft echte Hollandse haring.
We sloten het project “Ik hou van Holland” af met een heel
gezellige avond op school, natuurlijk met alle kinderen, en ouders, opa’s en oma’s,
en de juffen!
Alle dingen die de kinderen hadden gemaakt, werden
tentoongesteld. En er was lekker eten en muziek!
De hele school was in Hollandse stijl!
We hebben heerlijk gegeten!
Er waren heel veel mensen!
Een leuke foto uit Holland!
De sjoelfinale was super-spannend!
Er was leuke muziek! Een oer-Hollands feest met smartlappen en polonaises!
Ingezonden
door juf Wendy van groep 4.
Cultuurproject
2013: Ik hou van Holland.
Al snel had ik mijn hoofdthema VOC gekozen. Aanleiding voor
mij was dat er behoefte is aan geschiedenisverhalen bij de kinderen in groep 4
(we hebben geen reguliere geschiedenisles). Ook is het zeker weten een thema
dat jongens aanspreekt, en natuurlijk smulden we allemaal even veel. De meisjes
identificeerden zich met de verhalen van de scheepsjongens en zagen zichzelf op
een schip meevaren. Niet als deftige, beschermde dame die alleen op het dek
achter de mast mocht verblijven, maar als matroos die hard werkte en aanspoelde
op een eiland na schipbreuk.
We hebben een scheepskist gemaakt. Een schoenendoos blauw
geverfd. De deksel beplakt met kleine stukjes papier, zo lijkt het net de
woelige zee. Daarop een foto van de kapitein van deze kist: het kind zelf. We
gaan nog een schip maken dat erop wordt gezet, maar de tijd gaf ons geen ruimte
of te wel, we hadden zoveel te doen dat ik prioriteiten heb gesteld...
Het
schip bouwen we gewoon volgende week!
In de scheepskist: de A3 vouwkaart waarop de kinderen de
route van de schepen hebben getekend. Op de achterkant van de kaart, 8
vouwvakken. In ieder vak een afbeelding van de onderwerpen welke we in de klas
hebben besproken.
Er is veel materiaal over de VOC te vinden. Ik heb veel
verteld, op mijn manier... We hebben filmpjes bekeken, verhalen gelezen,
verhalen geschreven, en een kenner kwam in de groep: Harm Fransen alias Aloys
van Marsbergen. Hij schreef een roman welke in de VOC tijd speelt. Een schrijver,
kinderen verwonderden zich mede, omdat hij dat uitstraalde.
En omdat het dagelijkse lesprogramma ook moest doorgaan heb
ik reken-spelling- en begrijpend lezen werkbladen gemaakt in het thema.
Goudstaven werden verstopt op twee verschillende plekken in het schip:
splitssommen. De scheepskisten die in het schip werden geladen, hoeveel
gestapeld? Keersommen. We hebben het met blokjes nagebouwd en zelf sommen
bedacht. En kanonnen die kogels afvuurden: minsommen. Begrijpend lezen had nu mogelijk
meer betekenis voor een kind: we wilden meer weten van ons onderwerp en merkten
dat het goed lezen leidt tot kennis: antwoorden op vragen!
Het is inspirerend om vanuit een thema lessen te maken. De
dagelijkse leerdoelen om te zetten in een zelf gemaakt programma. Dat vind ik
een meerwaarde van een project. Als leerkracht verbind je jezelf direct aan de
inhoud van de lessen. Het wordt meer eigen waardoor de overdracht sterker wordt
(denk ik).
Tijd is denk ik een van de vijanden van creativiteit in het
onderwijs. Creativiteit heeft tijd nodig en dat hebben we helaas eigenlijk niet
als leerkracht. Naast de vele bezigheden in de middag, en de lesgebonden uren,
heb je nog de avonden. Maar je moet goed uitgerust zijn als juf voor de groep,
dus je kunt niet tot diep in de nacht bezig zijn met nieuw werk maken..
Samenwerking met ouders die hun expertise meebrengen is dan
een fijne oplossing. Samen maak je het extra werk lichter. Je bevrucht elkaar
met ideeën en verdeelt de inhoudelijke en uitvoerende taken. Het weekend en
uitwisseling via mail en telefoon bieden dan ruimte. Zo heb ik met Esther en
Remko, ouders van een leerlinge uit mijn groep, de basis gelegd voor de VOC
lessen in groep 4. Een dergelijke samenwerking biedt kwaliteit en smaakt naar
meer!
