Nog meer toneel!

Dinsdag was Wijnand Stomp weer op school om toneel te doen. Leuk!
De kinderen stonden voor de deur te trappelen om naar binnen te kunnen!

Het ging over Floddertje, dat meisje dat wel in bad ging, maar altijd weer binnen een half uur heel vies was. Net als haar hondje Smeerkees.

De kinderen staan niet te dicht bij elkaar, want je moet wel een beetje de ruimte hebben als je toneelspeelt.

Het regent. Floddertje mag niet naar buiten van haar moeder

Maar dan stopt het met regenen! Hoera, ik kan naar buiten!

Voorzichtig de deur opendoen. Moeder mag niets horen!

Even in de plas voelen of hij wel diep genoeg is om in te stampen. Ja hoor, prima!

Spetter-spetter-spat. Ik word lekker nat!

Mijn schoenen zijn nat. Mijn sokken zijn nat. Mijn billen zijn nat!

Moeder is boos op Floddertje omdat ze wéér zo nat en zo vies is geworden. Maar Floddertje kon er niets aan doen, want het ging vanzelf!

Vieze Floddertje en haar hondje Smeerkees moeten in bad, want straks komt er visite. Je weet wel: visite zijn van die mensen die jouw koekjes komen opeten!

Flink schrobben en boenen! Floddertje en Smeerkees zijn weer schoon! Maar de badkamer is heel smerig geworden. En moeder ook! 

 

Dan gaat de bel. De visite is er! Een deftige mevrouw en een deftige meneer.

Deftige mensen praten heel deftig, lopen heel deftig en drinken heel deftig hun thee, met een pink omhoog.

Als de deftige visite weer weggaat, zegt de mevrouw: “Wat raar dat het kind en het hondje zo keurig schoon waren, en de moeder zo vies!”

We wisten al dat het verhaal van Floddertje is geschreven door Annie M.G. Schmidt. De kinderen hebben het verhaal met toneelspelen verteld. Door hun manier van bewegen, hoe ze keken en maar een paar dingen te zeggen konden ze alles laten zien wat in het verhaal staat.

Mimi was dinsdag in groep 7 om met de kinderen een panorama te maken: ieder kind maakt een eigen schilderij dat precies aansluit op de tekening van wie links en rechts naast hem zit. Zo wordt het één schilderij, heel breed, waarop je de hele omgeving kunt zien.

De kinderen zaten in een spiraal. Dat is eigenlijk één lijn, maar, dan opgerold net als een slang.
Zo kon iedereen steeds bij zijn linker en rechter buurman kijken of de lijnen en kleuren nog steeds goed op elkaar pasten.

De kinderen zaten letterlijk en figuurlijk op één lijn.

"Ik hou van Holland!"